Dünkü ruh halimle gelip buraya yazsaydım sadece "tek ve dımdızlak yaşarım uleeen"den ibaret olacaktı Kim veya ne olmadan yaşayamazsınız? Neden? sorusunun cevabı.
Bugün de çok farklı değil gerçi. Küçük kısa tarihlerimiz bunu öğretmedi mi zaten? Maddesel kayıplar, götünü dönüp gidenler, götümüzü dönüp gittiklerimiz, belirli sebeplerden uzak kaldıklarımız... Bir şekilde yaşıyoruz. Öğreniyoruz. Bir zamandır kafamda, alışıyor muyuz yoksa bu eksiklere katlanıyor muyuz, boyun mu eğiyoruz mecburen sorusu var? Cevabı ne olursa olsun nefes alıp vermeye devam ediyoruz. Buna yaşamak deniyor mu, orası ayrı soru.
Gerçek olmayan paralel evrenimde huzur veren birkaç aile bireyi ve dost kıçımın dibinden, alo deyince ulaşabileceğim imkanlardan daha uzak olmasınlar istiyorum mesela. Ne olmadan sorusunun cevabı ise "sarılmak". Tabii bunlar hep paralel evrende!
Ben gidip biraz Bastet'in göbeğini sıkmak suretiyle kendimi tırmalatayım. Bak mesela bu olmadan da yaşayamam. Kendime getiriyor şerefsiz!
:)
(akşama doğru da beşinci soruyla dönüyorum. koleksiyon bizim işimiz! :P )
"alışıyor muyuz yoksa bu eksiklere katlanıyor muyuz, boyun mu eğiyoruz mecburen" cevabı bulduğunda ben de bilmek isterim. Çünkü henüz ben bulamadım. Ve sarılmak, dünyanın en güzel şeysi.
YanıtlaSilcevabı bulmak işimize gelmiyor sanırım diye düşündüm sonradan.
Silhangi cevap mutlu edecek bilmiyorum çünkü...
:kucakkucakkucak:
Bastet seni tırmalayınca yaşıyor olmuyorsun canımın içisi... Götünü dönenler ya da götünü döndüklerin yaşamayı bilmeyenler... Götünü dönmeyecek yahut götünü dönemeyeceğin yaşama sebepleri de çıkacaktır karşına ama biraz sabır gulüm sabır :D
YanıtlaSilbu tür durumlara cevabım "kısmet" oluyor genelde :))
SilBastet ve dostları olmasa bu hayata katlanmak çok zorlaşır. :)
YanıtlaSilGerçekten zor. İngiltere'ye hepi topu 6 aylığına gittim, birinci ayın sonunda (sokak kedisi diye bir şey olmadığı için) ortalıkta sarılacak kedi arıyordum. Sonra bir kaç tane kıstırdım da huzurlandım. <3
Sil