Nohut Oda # BBC-15

Geçen sene kaç tane kitap okuduğuma dair bir hadsizliğe asla girmiyorum...  o.O Ama ilgili etiket altında yazdığım kadar da değil, yine yazmaya üşenmişim.

https://themahmut.com/2018/12/02/bizim-buyuk-challengeimiz-2019da-da-devam-ediyor/

Fermina'nın paylaştığı bir listeden kendi kendime gaza gelip bu sene de challenge'a dahil olmaya çalışacağım. Yukarıdaki 36 maddeden oluşan listeye İstanbul'da edinmiş olduğum 16 adet kitabı sokaladım. :) Bir tanesi -bu sefer basbayağı onun gazıyla- ingilizce Jaws! Hayır benim neyime acaba... :))

Listeden haberim olmadan önce, 1 Ocak'ta İzmir'den İstanbul'a dönüş yolumda Melisa Kesmez'den Nohut Oda*'ya başladım. Ve senenin başının bana verdiği şevkle bir haftada bitirdim. Durur muyum! Hemen madde no 15'in karşısına yazıverdim. :)

Yazarın üçüncü kitabı... Ben, Atları Bağlayın Geceyi Burada Geçireceğiz'i okuduktan sonra Bazen Bahar'ı atlayıp üçüncüye geçmişim. Anlattıklarına hiç yabancılık çekmeden okuyabilmemi yaşlarımızın neredeyse aynı olmasına bağlıyorum. Hisler, olgular hep bir yerden tanıdık.

Nohut Oda'da da yine aynı şey oldu. Beş öyküden oluşan kitapta; delicesine gitmek istediğimiz yerden çıktıktan sonra dönmeyi aklımıza sokuşumuz, nereye burası benim evim diyebildiğimiz, bazen kaçarak uzaklaştığımız yerlerde huzurun bizi her seferinde bağrına basışı gibi tanıdık duygular var. Gün geçtikçe nereye "evim" diyeceğimi merak ettiğim bir dönemde benim için cuk oturdu. 

Toplamda üç kitabından ikisini severek okuduğum için rahatça diyebilirim ki Melisa Kesmez'in kalemini seviyorum. Edebi yönünü çok değerlendiremem lakin akıp gittiği bir gerçek. Siz de su gibi akıp gitmesini istediğiniz bir öykü kitabı arıyorsanız gönül rahatlığıyla öneririm.

Uyduruk okuyucu, göçebe bildirdi...

:)