Blush Ne Yea! ~ Çelınc Gün 19

Geçen cuma öğlen vaktinde ofisten ayrılıp havaalanına doğru yol aldık. Uçağımızı bekledik ve İstanbul'a indik. Buraya kadar olan her şey benim için neredeyse her yıl, yılda ortalama iki kere olan bir durum. Alışık olmadığım kısım havaalanından çıktığımızda özel araç ve şoförümüzün bizi alması oldu. Ritüelim Havataş'tır. Oradan otelimize geçip sırt çantamızı bıraktık. Ritüelim arkadaş evidir! :)) Alışveriş merkezine geçtik. Bugüne kadar herhangi bir İstanbul seyahatimde alışveriş merkezine gittiğimi hatırlamıyorum. Bunu söylediğimde yanımdakilerden "köyden indim şehere!" muamelesi gördüm ahhahah :D
Yeter miktardaki zamanı burada öldürdükten sonra benim hikaye başladı. İlk önce bir kanatçıda (offf bayılırımmm) rakı ile kaç kilo tükettiğimi hatırlamadığım miktarda kanat yedim. Sonra Nişantaşı'nda bir gece kulübünde blush içerek Yonca Lodi dinledim ki sanırım hayatımda ilk defa dinledim. Çıkmadan iki shot tekilayı yolluk yaptım. Her yerden her yere giderken olduğu gibi özel aracımız ve şoförümüz bizi aldı. Otele dönüp dinleneceğim sanarken bir anda geceye devam etme kararı alındı. Daha salaş ve içkisiz bir organizasyon olacağı konuşulduğundan otele girip üstümü değiştirdim. Arabaya geri döndükten sonra "abi Reina'ya çek" dendiğini hatırlıyorum! o.O Şoför abinin "yalnız ablayı böyle içeri almayabilirler" dediği hala kulaklarımda çınlıyor. :)) Tam olarak şu aşağıdakiler vardı üzerimde, bir de spor ayakkabım. 

Sadece yatarken olmasa bile kendi tarzım yerlere giderken giyiyorum bu tshirtü. Ama bana Reina demediniz ki! Neyse herhalde özel araç ve şoförün bir havası mı var nedir ben bodyguardların arasından rüzgar gibi geçerek girdim. Hatırladığım kadarıyla kimse de "bacım nereye gidiyon" demedi. :) Zaten içeride kırkbeş dakika kadar sabredebildim. Söylenen vodka-enerjinin çoğunu bırakıp çıktım.

Sabah dönüş uçağımız 11deydi. Uyanmamla birlikte başıma yapışan ağrı eve girip uyuyana kadar geçmedi. Bütün yolu başım elime yapışık şekilde geçirdim. Alnıma bastırmak iyi geliyordu. 

İmza günü vesilisiyle İzmir'e gelmekte olan Penguen ekibi de bizim uçaktaydı. Bir tek o kısımda bir süre "oha neden bu kadar içtim ki" dediysem de pişman değilim. Çok da güzel içtim çok da iyi içtim! Hiç benlik olmayan kısa bir tur yaşayıp döndüm. Aslına bakarsanız böyle bir şeye bir süredir ihtiyacım vardı. Nese...

Bütün bunları niye anlattım? :)) Ondokuzuncu gün Satın aldığınız son giyisilerle birlikte bir fotoğrafınızı paylaşır mısınız? diye sorduğu için. :)) Şu üstteki renkli hırkamsı şeyi aldım en son. Soru aslında üzerimizde olmasını gerektiriyor. O akşamdan kalma şu fotoğrafı bırakıyorum öyleyse aşağıya... (göremediğiniz o surat ama ne sarhoş! :D )