DoRi Halleri

İdolüm kendisi :P



Ben biraz unutkanım üzerinize afiyet... İnternetten araştırdığım hafıza kuvvetlendirici gıda maddelerini denediiiiim, olmadı... Doğal taşçılardan unutkanlığa iyi gelen (hangisiydi unuttum :))  ) taşlar aldım taktıııııım, olmadı... Otistik çocuklar için mevcut hafıza oyunlarından oynadım, işe yaramasını geçtim, onlar kadar başarılı bile olamadım :)) Yani bir türlü olduramadım... Zaten artık herkes de böyle kabul etti beni, uğraşmıyorum :)

Alınması gereken malzemeleri, aramam gereken kişileri, yapmam gereken işleri unuttuğumu yazmaya kalksam çooook uzun bir yazı olur. Zaten o kadarını hatırlayamam :)) Bir kaç tane de beni bile korkutan unutma hikayem var ki o konular da tıbba girer kanımca :) Ama öyle 2 hikayem var ki, unutmadan bir kenara not almam gerek. Müsadenizle not defterimin şuracığına yazacağım ;)


Üniversiteden mezun olduktan sonra bir süre iş bulamayınca yeni gelen yılda "ne iş olsa yaparım abi" modelini yürürlüğe koymuştum. Yıl 2007... Sinemada işe başladım. Gişedeyim... Mesaimin bitmesine 10 dk kala arkadaşlarım beni almaya geldi.
Saçaklı - Aa! Nerden çıktınız ya siz? :)
Ahali - Seni almaya geldik :)
Saçaklı - Şöyle kenarda oturun, 10 dk sonra çıkıyorum.
Ahali - Tamam bekleriz, acele etme.
Bunu gören gişe şefim 10 dk erken çıkmama izin vermişti, sağolsun :)
Ben de ahali beklemesin diye hızlı hızlı üzerimi değiştirmeye yukarı çıktım. Üzerimi değiştirdim, taktım çantamı sırtıma kaptırdım avm çıkışına doğru gidiyorum. O sırada sigara içmeye çıkmış şefim beni görünce;
Şef - Arkadaşların nerde?
Saçaklı - Hasss....
Ben üzerimi değiştirirken çoktaaaan unutmuşum onların geldiğini... Kaptırıp işten çıkmış olmanın sevinciyle kendimi dışarı atmışım. :))) Hemen çaktırmadan dönüp yanlarına gittim sanki üstümü değiştirip inmiş gibi :)) Şefe de tembih ettim söyleme diye. Kurtulamazdım yoksa 10 sene dillerinden :))






Yer: Kızlarağası - Konak - İzmir
Yalan yok, bir arkadaşımla beraber fal baktırmak için gidip falcının namı yüzünden 3 saat sıra beklemeyi göze alamayınca kahvelerimizi içip kalkmaya karar verdik :)
Diğer cafelerin yanından geçerken;
Ö - Geçen sefer buraya gelmiştik değil mi?
Saçaklı - Aaa! Evet burasıydı gelirken farketmemiştim.
Fazla değil... 15-20 adım sonra;
Ö - Ben sana bizim burdaki eski dükkanı göstermiş miydim?
Saçaklı - Biz seninle daha önce Kızlarağası'na gelmişmiydik ki!!¿
Ö - OHAAA! Artık yaaa...
Saatine bakarak;
Ö - Şuan rekorunu kırdın Saçaklı!
Puahhahaahaahhhah :))



Bir de genel unutmalarım var ki sevgili, aile, arkadaş farketmez...

*
Saçaklı - Geçen gün sahilde bi golden vardı, sahibi parmağını şıklatıyo kerata takla atıyo yaa çok tatlıydı :)
X - Hadi yaaa!... Ne güzel!...
Saçaklı - Dayanamadım sevdim zaten :)
X - Hey allaaam! Kızım beraberdik ya zaten... Gittik sahibiyle de muhabbet ettik!!
Saçaklı - Aa! Evet... Ne tatlıydı ama demiii :))
X - Hrrr!!!


**
Saçaklı - Geçen Urla'da kahvaltı ettiğimiz yerin adı neydi?
Y - Hangi yerin?
Saçaklı - Gittik ya hani otlu gözlemesi de vardı parmaklarımızı yedik...
Y - Ben yoktum ki...
Saçaklı - Olur mu... Bi yedik bi daha söyledik ya...
Y - Kızım ben otlu gözleme sevmem ki zaten...
Z - Saçaklı, oraya sen-ben-X gittik. Y yoktu...
Saçaklı - Hadi yaaa... Nese işte, çok güzeldi... Hadi bi daha gidelim :)
Y - !!


Yalnız değilim, biliyorum... Hadi dökülün bakalım siz de :))